Pojęcie culture jam oznacza mniej więcej tyle, co hamowanie kultury, w tym przypadku obowiązującej kultury konsumpcjonizmu. Obalić świątynie konsumpcji i pokonać wroga jego własna bronią, oto motto działaczy ruchu, którzy m.in. za pomocą przeróbek billboardów, reklam radiowych i telewizyjnych, próbują uwidocznić pełniący się w społeczeństwie kult rzeczy i pozoru. Ponieważ kluczowym pojęciem dla aktywistów culture jam’u jest teoria memów – jednostek informacyjnych, które infekują ludzka świadomość i są trudne do usunięcie – ich działalność koncentruje się na ukazywaniu drugiej twarzy wielkich przedsiębiorstw międzynarodowych i ich bombardujących umysły kampanii promocyjnych. Stąd też stosowanie stylizacji reklamowej to częsty motyw w twórczości culture jam; parodiowanie reklam coca-coli, McDonalda, Camela czy Triumphu to właśnie ich dzieło.

„Pinokio w hołdzie szablonowi” – głosi napis na uniwersyteckim murze przy Krakowskim Przedmieściu, „consume ergo sum” – obwieszcza odcisk zielonej pieczęci na ścianie ASP w Warszawie, „Każdy widzi co lubi”, to adnotacja z autobusowej vlepki. Wystarczy się rozejrzeć: culture jam sztabów strategiczno-programowych nie ma, a wyrasta, choć go nie sieją również na polskiej ulicy. Tutaj jest, oczywiście, jeszcze w powijakach, ale też nasze doświadczenia z konsumpcją są krótsze niż np. amerykańskie.

Vlepki czyli naklejki z rysunkami można spotkać prawie wszędzie: na słupach, w autobusach, bramach. Dostępne są także na stronach internetowych, np. http://vlepsquad.prv.pl/, http://nnk.art.pl, http://independent.pl/vlepki

Quake to popularna gra komputerowa. Fani twierdzą, że może uzależnić.